moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Mniejsza o puchary, tu ważniejszy jest prestiż

W hali sportowej, na górskich szlakach i narciarskim stoku. Przez trzy dni zwiadowcy rywalizowali o tytuł najlepszego pododdziału wojsk rozpoznawczych i walki elektronicznej. Podczas zawodów, które zorganizowano w Sudetach, najlepiej spisała się drużyna z 9 Pułku Rozpoznawczego dowodzona przez plut. Łukasza Chmielnickiego.

To już tradycja, że w czasie zimowych i letnich zgrupowań żołnierzy wojsk rozpoznawczych i walki elektronicznej rozgrywane są zawody użyteczno-bojowe. Dla zwiadowców to najważniejszy sprawdzian wyszkolenia, odporności i przygotowania do działań bojowych. Ale też okazja, by porównać swe umiejętności z kolegami z innych jednostek. Dla Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych wnioski z zawodów są wskazówką do wprowadzania zmian w programie szkolenia na kolejne miesiące i lata, tak aby jego poziom był jednakowy we wszystkich jednostkach.

W tym roku zmagania specjalistów od rozpoznania odbyły się pod koniec stycznia podczas zimowego zgrupowania w Sudetach. – Obserwowałem zmagania podczas tegorocznych zawodów i muszę stwierdzić, że wyszkolenie naszych żołnierzy z roku na rok jest coraz lepsze – mówi płk Marcin Frączek, dowódca zgrupowania. Oficer pełniący na co dzień obowiązki zastępcy szefa Zarządu Rozpoznania i Walki Elektronicznej Inspektoratu Rodzaju Wojsk zaznaczył, że zawody przebiegały w wyjątkowo trudnych warunkach, przy bardzo silnym wietrze, na oblodzonych trasach, a mimo to osiągane wyniki były lepsze niż w latach ubiegłych.

Pojedynek na parkiecie

Areną pierwszego dnia zmagań była hala sportowa 22 Karpackiego Batalionu Piechoty Górskiej w Kłodzku. Do rywalizacji przystąpiło dziewięć zespołów. W skład każdej drużyny wchodziło dziewięciu żołnierzy, przy czym startowało ośmiu, a jeden pełnił funkcję rezerwowego.

Na parkiecie hali rozegrano biegowy test siłowy, złożony z kilku różnych konkurencji. Uczestnicy wykonywali m.in. skłony, trzymając w wyprostowanych rękach trzykilogramową piłkę lekarską. Potem był bieg slalomem na odcinku dwa razy po 10 m. Aby nie było zbyt łatwo, w czasie biegu każdy zawodnik dźwigał dwa ciężarki o wadze 17,5 kg każdy!

Po wykonaniu kilku innych ćwiczeń m.in. podciągania na drążku i przeskoków z piłką lekarską przez ławeczkę, zespoły meldowały się na mecie. Wygrywała drużyna, której średnia czasów wszystkich zawodników była najniższa.

Piekielna góra

Drugi dzień, zdaniem uczestników zawodów, był najtrudniejszy. Drużyny miały do pokonania pętlę taktyczną w górach. Trasa wiodła od podnóża na wierzchołek góry Szczytnik, położony 589 m n.p.m. Szczyt ten jest najwyższy na południowo-wschodnim skraju Gór Stołowych. Uczestnicy pętli nazywanej też wielobojem rozpoznawczym, a przez zawodników „piekielną górą”, musieli pokonać około pięciokilometrową trasę pod górę, wykonując po drodze pięć różnych zadań. Zaczynali od konkurencji polegającej na przerzucaniu dużej i ciężkiej opony na dystansie dwa razy po 10 m. Zaliczał ten, kto przerzucił oponę co najmniej pięć razy na odcinku 10 m.

Dopiero po ukończeniu pierwszej wyczerpującej konkurencji zawodnicy ruszali na trasę pętli. Każdy podczas marszobiegu był ubrany w mundur polowy, musiał mieć kask oraz wyposażenie wspinaczkowe: uprząż dolną, lonżę, rolkę zjazdową oraz karabinek HMS. To jednak nie wszystko. Zawodnicy dźwigali też na plecach zasobniki piechoty górskiej, ich waga nie mogła być mniejsza niż 10 kg.

Na trasie marszobiegu nie mogło zabraknąć zadania z ewakuacji rannego. Tym razem na noszach typu SKED, które są zwijane i transportowane w formie niedużego plecaka. W czasie zawodów drużyny musiały wybranego przez siebie żołnierza przetransportować na noszach dowolnym sposobem po górskim bezdrożu na dystansie 200 m.

Konkurencje specjalistyczne

Kolejne zadania wykonywane na pętli wymagały umiejętności specjalistycznych z dziedziny wspinaczki wysokogórskiej. W trzecim punkcie zadaniowym trzeba było zjechać na tzw. szybkiej rolce po bardzo stromym zboczu. Liny i sprzęt wspinaczkowy potrzebny był także do wykonania następnego zadania. Każdy z zespołów musiał przeciągnąć samochód osobowo-terenowy na odległość 10 m. Nie chodziło tu jednak o zwykłe przepchnięcie pojazdu, lecz przemieszczenie go za pomocą specjalnego układu wyciągowego zbudowanego przez zawodników z lin i rolek wspinaczkowych.

Ostatnim zadaniem był „most tybetański”. Tym razem zwiadowcy musieli pokonać odcinek trasy nad ziemią na dwóch linach rozpiętych jedna nad drugą. Ułatwieniem było tylko to, że przechodząc po linach nie musieli dźwigać ciężkich plecaków.

– Zawody są bardzo trudne. Wymagają wszechstronnego przygotowania – mówił po drugim dniu zmagań plut. Łukasz Chmielnicki z 9 Pułku Rozpoznawczego, dowódca drużyny, która wówczas plasowała się na czele tabeli wyników. Jak wyjaśnił, nie wystarczy dobrze biegać, wspinać się po górach, czy być bardzo wytrzymałym. – Dopiero połączenie tych wszystkich cech i dodatkowo dobrze zgrany zespół mogą dać sukces – mówił podoficer.

Dowódca drużyny dodał, że rywalizację utrudniała jeszcze pogoda. Wiał silny wiatr, na szlakach raz był śnieg, za chwilę lód, a w jeszcze innym miejscu trasy po kamieniach spływała woda. – Trzeba było dobrej kondycji, dużego wysiłku i koncentracji, aby nie doszło do jakiegoś wypadku. Właśnie ze względu na skalę trudności żołnierze bardziej niż puchar i nagrody cenią sobie prestiż, jaki w środowisku zdobywają zwycięzcy zawodów – podkreślił plut. Chmielnicki.

Na stoku

Ostatni dzień zawodów użyteczno-bojowych upłynął pod znakiem szusowania. Zwiadowcy rywalizowali na stoku wojskowym w Zieleńcu. To część miasta Duszniki-Zdrój położona na wschodnim zboczu Gór Orlickich, na wysokości około 800 m n.p.m., z wierzchołkami stoków narciarskich sięgającymi nawet 960 m. Tutaj rozegrane zostały konkurencje narciarskie. Pierwszą był slalom, następnie żołnierze rywalizowali w podejściu pod strome wzniesienie.

Godzinę po zakończeniu rywalizacji znane były wyniki zawodów. Ogłoszono je na stoku podczas zbiórki wszystkich uczestników. Okazało się, że tegoroczne zimowe zawody użyteczno-bojowe pododdziałów rozpoznawczych i walki elektronicznej wygrała drużyna 9 Pułku Rozpoznawczego z Lidzbarka Warmińskiego dowodzona przez plut. Łukasza Chmielnickiego. Drugie miejsce zajął pododdział reprezentujący 18 Pułk Rozpoznawczy z Białegostoku, którym dowodził ppor. Dariusz Sacharczuk. Na trzecim miejscu uplasowali się podwładni ppor. Mateusza Czuryły z 2 Pułku Rozpoznawczego z Hrubieszowa.

Zgrupowanie pododdziałów wojsk rozpoznawczych i walki elektronicznej w Ośrodku Szkolenia Piechoty Górskiej w Dusznikach-Zdroju zakończy się 4 lutego.

Bogusław Politowski

autor zdjęć: szer. Maciej Lewandowski

dodaj komentarz

komentarze


Transformacja wymogiem XXI wieku
 
Święto podchorążych
Terytorialsi zobaczą więcej
Nasza broń ojczysta na wyjątkowej ekspozycji
Jesień przeciwlotników
Wzmacnianie granicy w toku
Wielkie inwestycje w krakowskim szpitalu wojskowym
Więcej pieniędzy za służbę podczas kryzysu
NATO odpowiada na falę rosyjskich ataków
Wojskowa służba zdrowia musi przejść transformację
Sejm pracuje nad ustawą o produkcji amunicji
Operacja „Feniks”. Żołnierze wzmocnili most w Młynowcu zniszczony w trakcie powodzi
Zyskać przewagę w powietrzu
Donald Tusk po szczycie NB8: Bezpieczeństwo, odporność i Ukraina pozostaną naszymi priorytetami
Karta dla rodzin wojskowych
Selekcja do JWK: pokonać kryzys
Szwedzki granatnik w rękach Polaków
Ustawa o zwiększeniu produkcji amunicji przyjęta
Fundusze na obronność będą dalej rosły
Rekordowa obsada maratonu z plecakami
„Szpej”, czyli najważniejszy jest żołnierz
Czworonożny żandarm w Paryżu
Polskie „JAG” już działa
Szef MON-u na obradach w Berlinie
Nowe Raki w szczecińskiej brygadzie
Olympus in Paris
Transformacja dla zwycięstwa
„Nie strzela się w plecy!”. Krwawa bałkańska epopeja polskiego czetnika
Co słychać pod wodą?
„Siły specjalne” dały mi siłę!
Polsko-ukraińskie porozumienie ws. ekshumacji ofiar rzezi wołyńskiej
O amunicji w Bratysławie
Druga Gala Sportu Dowództwa Generalnego
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Święto w rocznicę wybuchu powstania
Trzynaścioro żołnierzy kandyduje do miana sportowca roku
„Szczury Tobruku” atakują
Norwegowie na straży polskiego nieba
Zmiana warty w PKW Liban
Od legionisty do oficera wywiadu
Setki cystern dla armii
Ostre słowa, mocne ciosy
Right Equipment for Right Time
Jak Polacy szkolą Ukraińców
„Husarz” wystartował
Czarna Dywizja z tytułem mistrzów
Wybiła godzina zemsty
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
„Jaguar” grasuje w Drawsku
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Bój o cyberbezpieczeństwo
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Medycyna w wersji specjalnej
Trzy medale żołnierzy w pucharach świata
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Wojskowi kicbokserzy nie zawiedli
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Trudne otwarcie, czyli marynarka bez morza
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
Jaka przyszłość artylerii?
Olimp w Paryżu

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO