moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Jak przetrwać (szkolenie) w górach

Plan zajęć jest napięty, bo w ciągu czterech dni podchorążowie muszą poznać m.in. zasady poszukiwania osób przysypanych przez lawinę, metody ewakuacji rannych, do tego opanować sztukę bezpiecznego poruszania się po ośnieżonych, górskich szlakach. W Karkonoszach rozpoczęły się pierwsze w tym roku turnusy szkoleń organizowanych dla słuchaczy Akademii Wojsk Lądowych.

Pierwsze tegoroczne szkolenie górskie dla wojskowych studentów Akademii Wojsk Lądowych we Wrocławiu rozpoczęło się 8 stycznia. W Karkonoszach stawili się podchorążowie drugiego rocznika specjalności: ogólnowojskowej, zmechanizowanej, wojsk aeromobilnych i rozpoznawczych. Zimowa edukacja przyszłych oficerów odbywa się w czterodniowych cyklach, po których następuje zmiana uczestników. Do tej pory wzięło w nich udział prawie 80 osób.

Taktyka i lawinowe ABC

REKLAMA

Zanim podchorążowie ruszą na szkolenie w terenie, muszą poznać zasady bezpiecznego przebywania zimą w górach. Uczą się, między innymi, jak poruszać się w głębokim śniegu, by nie zwiększać ryzyka spowodowania lawiny. Dowiadują się też, jak używać sprzętu, takiego jak rakiety śnieżne, czekany czy raki. Po tym etapie szkolenie odbywa się już w terenie. Przez pierwsze dwa dni podchorążowie muszą pokonać dystans około 10 kilometrów. Pierwszego dnia ćwiczą jeszcze taktykę górską (patrolowanie, postawy strzeleckie z wykorzystaniem rakiet śnieżnych i kijków narciarskich), natomiast drugiego dnia skupiają się na tzw. lawinowym ABC. Podczas tych zajęć wojskowi studenci poznają zasady poszukiwania osób zasypanych śniegiem z użyciem sond lawinowych i detektorów. Najpierw podchorążowie zakładają detektory na siebie i uczą się używania ich w przypadku, gdy sami zostaną zasypani przez lawinę. W kolejnym etapie trenują przełączanie detektorów w tryb poszukiwania i za ich pomocą odnajdowania przysypanych śniegiem kolegów. Przyszli oficerowie trenują również odkopywanie ofiar lawiny i udzielanie im pierwszej pomocy medycznej. Ale to nie wszystko. Podchorążowie muszą przećwiczyć ewakuację rannych w górach. Instruktorzy pokazują metody ewakuacji i środki, które do tego służą. Podczas szkolenia używano, między innymi, specjalistycznego systemu transportowego UT 2000. Z jego zastosowaniem można transportować poszkodowanego w różnych warunkach terenowych, w tym także po śniegu. Modułowa konstrukcja urządzenia umożliwia rozdzielenie połówek noszy, co pozwala na łatwe ich transportowanie.

Liczy się zespół

Trzeci dzień szkolenia jest najtrudniejszy. Podchorążowie w ubiorach maskujących, z bronią i całym wojskowym wyposażeniem muszą przejść 20-kilometrową trasę. Marsz rozpoczynają w okolicach Wodospadu Szklarki, skąd przez Łabski Szczyt, położony1471 m n.p.m., oraz szczyt Szrenica muszą dotrzeć w okolicę Polany Jakuszyckiej. – To trudne zadanie, bo na całej trasie jest od 50 centymetrów do metra śniegu. Podchorążowie pokonują dystans na rakietach śnieżnych zgodnie z wymogami taktyki pola walki, czyli ubezpieczaniem się i prowadzeniem obserwacji – mówi kpt. Piotr Dąbrowski, kierownik Zakładu Działań Górskich wrocławskiej AWL, kierownik zajęć. Pokonanie całego dystansu, z przerwami na odpoczynek, zajęło uczestnikom szkolenia około 10 godzin. Oficer zaznacza, że dotarcie do celu nie oznaczało jednak odpoczynku.

W miejscu, które jest metą marszu, na uczestników szkolenia czeka kolejne zadanie. Ze śniegu muszą zbudować jamy, w których – podzieleni na czteroosobowe zespoły – spędzają noc. Choć teren jest zalesiony, do budowy ukryć nie mogą wykorzystywać gałęzi czy pałatek. Jedynym budulcem jest śnieg. Zarówno podczas marszu, jak i przygotowywania noclegu liczy się praca zespołowa. Instruktorzy chcą, by podchorążowie przekonali się, że tylko wspólny wysiłek, wzajemna asekuracja i pomoc dają możliwość wykonania trudnych zdań. Chodzi o pomoc fizyczną i – w razie potrzeby – wsparcie emocjonalne udzielane członkowi teamu, który opada z sił i traci wiarę w sens działań. Współpraca była szczególnie ważna podczas tzw. torowania trasy w głębokim śniegu. Podchorążowie idący na czele musieli się często zmieniać, bo zadanie to było niezwykle wyczerpujące.

Budowanie ukryć zwykle trwa około dwóch godzin. Uczestnicy górskiej wyprawy mają ze sobą kuchenki turystyczne, na których przygotowują ciepły posiłek. Wszystko musi odbywać się z zachowaniem warunków taktycznych, czyli z ubezpieczeniem obozowiska, zasadami maskowania swoich pozycji.

Turnus za turnusem

Choć szkolenie było kondycyjnie męczące, podchorążowie przyznają, że są zadowoleni z możliwości wzięcia w nim udziału. – Pod względem wysiłku fizycznego były to najtrudniejsze zajęcia, jakie miałem dotąd w uczelni – mówi kpr. pchor. Paweł Smoczyński. Podoficer przekonuje, że trening był bardzo ciekawy i uczył wielu rzeczy niezbędnych do działań w górach. – To, czego się nauczyłem, przyda mi się, gdy w przyszłości będę dowodził plutonem. Wiem już, jak przygotować zimowe zajęcia w górach, aby były bezpieczne, jaki sprzęt jest do tego potrzebny oraz ile czasu będzie potrzebował mój pluton, by pokonać wyznaczony odcinek górskiego terenu – wyjaśnia podchorąży AWL.

Podobnie uważa kpr. pchor. Bianka Imiolczyk. – Zajęcia w górach były dużym przeżyciem i okazją do zebrania cennych doświadczeń – zauważa kpr. pchor. Bianka Imiolczyk. Jako przykład podaje wiedzę dotyczącą ochrony i ratownictwa po zejściu lawiny. – Była to również doskonała lekcja współpracy w pododdziale. Podczas marszu w głębokim śniegu i gdy wieje lodowaty wiatr, każdy był pomocny dla drugiej osoby. Wzajemnie poprawialiśmy sobie sprzęt, wyciągaliśmy się z zasp. Każdy w każdej chwili mógł liczyć na pomocną dłoń – zapewnia.

Szkolenie górskie dla podchorążych rozpoczyna się od drugiego roku nauki. Pierwsza tegoroczna tura szkolenia rozpoczęła się 8 stycznia i wzięło w niej udział pond 40 podchorążych. Natomiast w minionym tygodniu w czterodniowych zajęciach górskich uczestniczyło 36 studentów w mundurach. Teraz na swoją kolej czekają podchorążowie kierunku aeromobilnego i rozpoznawczego. Przyszli oficerowie tych rodzajów wojsk zajęcia w górach mają zimą oraz latem. Ich program szkolenia jest znacznie szerszy, obejmuje bowiem między innymi naukę wspinaczki.

Na czas szkolenia podchorążowie mieszkają w uczelnianym Górskim Ośrodku Szkoleniowym „Wysoki Kamień” w Szklarskiej Porębie.

Bogusław Politowski

autor zdjęć: AWL

dodaj komentarz

komentarze


Miliony sztuk amunicji szkolnej dla wojska
 
„Northern Challenge”, czyli wyzwania i pułapki
Polskie mauzolea i wojenne cmentarze – miejsca spoczynku bohaterów
Pierwszy dzwonek w Żelaźnie
Ministrowie obrony na szczycie
Ramstein Flag nad Grecją
Zagrożenie może być wszędzie
Komisja bada nielegalne wpływy ze Wschodu
Olympus in Paris
Święto marynarzy po nowemu
Olimp w Paryżu
Po pierwsze: bezpieczeństwo granic
Wojskowy most połączył Głuchołazy
Niepokonany generał Stanisław Maczek
Złoty Medal Wojska Polskiego dla „Drago”
Rozkaz: rozpoznać przeprawę!
Bielizna do zadań specjalnych
Centrum Robotów Mobilnych WAT już otwarte
Bilans Powstania Warszawskiego
Do czterech razy sztuka, czyli poczwórny brąz biegaczy na orientację
Opowieść, która się nie starzeje
Ostre słowa, mocne ciosy
Kolejny Kormoran na kursie
Rozliczenie podkomisji Macierewicza
Generał z niepospolitym polotem myśli
Mikrus o wielkiej mocy
W hołdzie Witosowi
„Feniks” wciąż pomaga
Hubalczycy nie złożyli broni
Czworonożny żandarm w Paryżu
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
Adm. Bauer: NATO jest na właściwej ścieżce
Mark Rutte w Estonii
Gryf dla ochrony
NATO odpowiada na falę rosyjskich ataków
Zwycięzca w klęsce, czyli wojna Czang Kaj-szeka
Snipery dla polskich FA-50
Polskie „JAG” już działa
Jastrzębie czeka modernizacja
Grób Nieznanego Żołnierza ma 99 lat
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Breda w polskich rękach
Zapomogi dla wojskowych poszkodowanych w powodzi
Ogień nad Bałtykiem
Czas „W”? Pora wytropić przeciwnika
Witos i spadochroniarze
Sojusz także nuklearny
Rajd pamięci i braterstwa
SGWP musi być ostoją wartości
Żołnierska pamięć nie ustaje
„Złote Kolce” dla sportowców-żołnierzy
Żeby drużyna była zgrana
Jak zachęcić młodych do służby w wojsku?
Latający bohaterowie „Feniksa”
Kto dostanie karty powołania w 2025 roku?
Rosyjskie wpływy w Polsce? Jutro raport
Cześć ich pamięci!
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Wojskowi rekruterzy chcą być (jeszcze) skuteczniejsi
Jak Polacy szkolą Ukraińców
Karta dla rodzin wojskowych
Żeglarz i kajakarze z „armii mistrzów” na podium
Polskie armatohaubice na poligonie w Estonii
Szkoła w mundurze
Tłumy biegły po nóż komandosa
Jacek Domański: Sport jest narkotykiem

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO